ایجاد حس کنجکاوی در کودک جهت کمک به موفقیت او در کلاس بسیار مهم است.
خبر خوش: نه تنها کار سادهای است، بلکه جالب هم هست.
وقتی دخترم لیلی (Lily) چهار ساله بود، هنگامی که مالچ باغ سبزیجاتمان را کنار میزدم تا لانه کرمهای قرمز را پیدا کنم، با علاقه نگاه میکرد. خیلی زود متوجه شد که برگهای دست نخورده در پاسیو، خانه دهها موجود دیگر است، هر دو از این اکتشاف خوشحال بودیم. آن موقع متوجه نشدم اما آن اکتشاف یکی از آن لحظات کوچک، اما زیادی بود که به تقویت میل به یادگیری او کمک میکرد- میلی که تا مدرسه همراه او بود و امیدوارم که برای همیشه همراهش باشد.
دکتر لیندا آکردولو (Linda Acredolo) مشاور والدین و یکی از نویسندگان کتابِ «ذهن کودک: بازیهای تقویت کننده ذهن و مورد علاقه کودکتان» میگوید: «القاءِ میل به یادگیری، یکی از بزرگترین هدایایی است که میتوانید به کودکانتان تقدیم کنید. البته نه به این معنی که از مهارتهایی مانند خواندن و حساب چشم پوشی کنید. کتی سیل (Kathy Seal)، یکی از نویسندگان کتاب «ذهنهای برانگیخته: تربیت کودکانِ عاشق یادگیری» میگوید: «اما به یاد داشته باشید که: کودکانی که از آموزش لذت میبرند، دوست دارند به اکتشافات عمیق بپردازند، بیشتر تلاش میکنند، و در مدرسه و زندگی موفقتر هستند.» تدابیر زیر کمک میکند تا فرآیند یادگیری در تمام سالهای اولیه زندگی برایش تازگی داشته باشد.
برای بازی به طور مستقل زمان بگذارید
اگر تا به حال کودک نوپایی را دیده باشید که دائم سطلی را پر از شن، خالی و دوباره پر میکند، خواهید فهمید که تمامی کودکان ذاتاً دانشمند هستند. اما تا زمانی که به کودکتان اجازه ندهید به شیوه خودش به کاوش دنیا بپردازد، فرآیند آزمایش روی نخواهد داد. دکتر مارگری بی. فرنکلین (Margery B. Franklin)، استاد افتخاری روانشناسی دانشکده Sarah Lawrence در برونکسویل نیویورک میگوید: «به او زمان و فضایی بدهید تا خودش به کاوش بپردازد.» با دیدن اولین ناکامی او، نسبت به میل کمک به او مقاومت کنید؛ بچهها باید یاد بگیرند که چطور خودشان مسائل را حل کنند. دکتر کیل پروت، مشاور والدین و یکی از نویسندگان کتاب «همیاری والدین» (Partnership Parenting) میگوید: «بیشتر بچهها برای داشتن پشتکار به کمک شما نیاز دارند.»
او را تشویق به مشاهده کنید
نگاه کردن دقیق به هر شیئی باعث میشود که کودکتان در آن مورد کنجکاو شود. به جزئیاتی که بدون نگاه دقیق متوجه آن نخواهد شد، از قبیل خطوط مار پیچ اثر انگشت و یا نقش و نگار پرده توری اشاره کنید. مارلا بار از اهالی نیویورک عادت داشت هنگام پیاده روی در اطراف شهر با دختر ۲ سالهاش، جولیا، بازی «به من بگو چی میبینی» را انجام دهد. «پرچم امریکا را به او نشان میدادم و از او میخواستم تمامی پرچمهایی را که سر راهمان میبیند به من نشان دهد.» در عوض، جولیا از مادرش میخواست تا تمامی چیزهای جدیدی را که میبیند (از قبیل صندوق پست یا کامیون زباله) به او بشناساند و سپس سعی میکرد نمونههای دیگری بیابد.
نظرات شما عزیزان: